Subject / Sujet
Fragment 2 van 4
Misschien komt dan het subject terug, niet als illusie maar als fictie. Een zeker plezier put men uit een bepaalde manier om zich als individu te verbeelden, om een laatste, hoogst zeldzame fictie te bedenken: het fictieve van de identiteit. Deze fictie is niet meer de illusie van een eenheid; zij is integendeel het maatschappelijk theater waarin wij ons meervoud laten optreden: ons plezier is individueel - maar niet persoonlijk.
Noten en annotaties
1. maar als fictie
Ottmar (LM p464) geeft aan dat deze formulering op meerdere plekken in het werk van Nietzsche is te vinden. Hij geeft het volgende voorbeeld
Het subject is immers maar een fictie; het ego waarvan sprake is als men het egoïsme hekelt, bestaat helemaal niet. (Friedrich Nietzsche, Nagelaten fragmenten deel 6 SUN 2001 p311)
1887 9[108] Das Subjekt ist ja nur eine Fiktion; es giebt das Ego gar nicht, von dem geredet wird, wenn man den Egoism tadelt. (KSA12 p 398)